શ્રીમદ ભગવદ ગીતા અધ્યાય 6 ધ્યાન યોગ Bhagavad Gita In Gujarati

શ્રીમદ ભગવદ ગીતા Bhagavad Gita In Gujarati એ ભારતની સંસ્કૃતિ અને તત્ત્વજ્ઞાનનું અનમોલ રત્ન છે. આ ગીતા ના વિભિન્ન અધ્યાયોમાંથી, અધ્યાય 6, જેને “ધ્યાનો યોગ” અથવા “ધ્યાન યોગ” તરીકે ઓળખવામાં આવે છે, એવી તકનીક છે જે માનસિક શાંતિ, આત્મ-વિશ્વાસ અને આત્મજ્ઞાન પ્રાપ્ત કરવા માટે ધ્યાન અને યોગનો માર્ગ દર્શાવે છે.

અધ્યાય 6 માં ભગવાન શ્રી કૃષ્ણ અરજુનને યોગના ઉચ્ચતમ રૂપ—ધ્યાન યોગ— વિષે ઉપદેશ આપે છે. આ અધ્યાયમાં યોગના ગૂઢ તત્વોને સમજાવવામાં આવે છે, જેમાં શ્રી કૃષ્ણ જણાવે છે કે કેળવણી અને આત્મવિશ્વાસથી ભગવાનના ચિત્તમાં જોડાવું જ સત્ય યોગ છે. આત્મસંયમ યોગ એ યોગનો એક મહત્વપૂર્ણ અને ઉદાહરણરૂપ રૂપ છે, જેમાં વ્યક્તિ પોતાનું મન, ઈન્દ્રિય અને ભાવનાઓ પર સંપૂર્ણ નિયંત્રણ પામવા માટે પરિશ્રમ કરે છે. આ યોગનો મુખ્ય ઉદ્દેશ આત્માને જાણી, પોતાને કાબૂમાં રાખી અને તે માટે જીવનના સંઘર્ષો અને વિકારોથી મુકતિ મેળવવાનો છે.

શ્રીમદ ભગવદ ગીતા તથા અન્ય યોગ ગ્રંથો પર આધારિત, આત્મસંયમ યોગ એ આત્મવિશ્વાસ, આત્મશાંતિ અને આત્મજ્ઞાન પ્રાપ્ત કરવાનો શ્રેષ્ઠ માર્ગ છે.

Table of Contents

શ્રીમદ ભગવદ ગીતા અધ્યાય 6 ધ્યાન યોગ પરિચય

  1. યોગીનું સ્વરૂપ:
    • આ અધ્યાયમાં ભગવાન કૃષ્ણ એ સ્પષ્ટતા આપે છે કે, યોગી તે છે જે પોતાને આદરપૂર્વક અને સંપૂર્ણ નમ્રતા સાથે જીવન જીવતો હોય છે. એક યોગી એ સ્વ-વિશ્વસના માર્ગ પર ચાલતો છે, તે પોતાના મન અને ઈન્દ્રિયોને કાબૂમાં રાખી, પોતાની આત્માની ઓળખ કરે છે.
  2. પ્રતિશ્રમ અને સમાધિ:
    • શ્રી કૃષ્ણ કહે છે કે, યોગીનું શ્રેષ્ઠ સ્વરૂપ તે છે જે સમાધિ (ધ્યાન) સ્થિતિમાં આલિંગન કરે છે. આમાં, મન અને દેહ પૂર્ણ રીતે સુકૂન પામે છે. સાધક તેનો મકસદ સંપૂર્ણ ધ્યાનમાં એકાગ્રતા જાળવવાનો હોવો જોઈએ.
  3. મનન (Meditation):
    • શ્રી કૃષ્ણ યોગી માટે શ્રેષ્ઠ અભ્યાસ તરીકે “મનન” (ધ્યાન) નું મહત્વ સમજાવા છે. યોગી માટે ધ્યાનનો અભ્યાસ તેની આત્માને પરિપૂર્ણ કરે છે અને માનો વિચાર વિમુક્ત કરવામાં મદદરૂપ થાય છે.
  4. યોગીનો વિશેષ સ્વભાવ:
    • યોગી એક સમાન દૃષ્ટિ ધરાવતો હોય છે; એ બીજાની મર્યાદાઓ અને તેમના ચિંતનને દુર કરી, પોતાના અંતરદૃષ્ટિ પર ધ્યાન આપે છે. આમાં દયાનો, કરુણાનો અને સૌજન્યનો વિકાસ થાય છે.
  5. હું અને ભગવાનનો સંવાદ:
    • આ અધ્યાયમાં, ભગવાન શ્રી કૃષ્ણ એ યોગના માર્ગ પર ચાલતા દરેક જાતિ માટે સારા માર્ગદર્શક અને માર્ગદર્શનકર્તા છે. કૃષ્ણ કહે છે કે યોગી પોતાના મનને એવા સ્તરે લઈ જાય છે જ્યાં તે દરેક વસ્તુમાં ભગવાનની ઉપસ્થિતિ અનુભવે છે.

આ અધ્યાયના મહત્વપૂર્ણ સુત્રો:

  • ધ્યાન યોગ એટલે મન અને ચિત્તની એકાગ્રતા.
  • યોગી તેને ગણવામાં આવે છે જે ગુરૂના માર્ગદર્શન હેઠળ, આત્માને જાણે છે અને વિશ્વસનીયતા ધરાવતો હોય છે.
  • યોગ એ જીવનના દરેક ક્ષેત્રમાં સંતુલન જાળવવા માટેનો માર્ગ છે, જે દેહ, મન અને આત્માને સંગઠિત કરે છે.

અધ્યાય 6 યોગના વૈજ્ઞાનિક, આધ્યાત્મિક અને વ્યાવહારિક દૃષ્ટિકોણો પર ભાર મૂકતું છે. ભગવાન શ્રી કૃષ્ણ એમ કહી રહ્યા છે કે યોગ એ માત્ર શારીરિક અથવા માનસિક અભ્યાસ નથી, પરંતુ તે એક આત્મિક પ્રક્રિયા છે, જે આખી માનસિકતા અને જીવન પદ્ધતિમાં પરિવર્તન લાવવાનો પ્રયાસ કરે છે. વિશ્વસનીયતા, સમાધિ અને ધ્યાને આધારે આત્માને ઓળખવાનો માર્ગ આ અધ્યાયમાં વર્ણવવામાં આવ્યો છે.

WhatsApp Group Join Now
Telegram Group Join Now
Instagram Group Join Now

શ્રીમદ ભગવદ ગીતા અધ્યાય 6 Dhyana Yoga ઉપદેશ

અધ્યાય 6 એટલે “ધ્યાનો યોગ” અથવા “ધ્યાન યોગ”, જેમાં ભગવાન શ્રી કૃષ્ણ અરજુનને યોગના ઉચ્ચતમ મંચ વિશે ઉપદેશ આપે છે. આ અધ્યાયમાં મન, ઈન્દ્રિયોને નિયંત્રિત કરવાનો, આત્મ-વિશ્વાસ અને ધ્યાન દ્વારા આત્મજ્ઞાન પ્રાપ્ત કરવાનો માર્ગ સમજાવામાં આવ્યો છે. ભગવાન શ્રી કૃષ્ણ યોગના માર્ગ પર ચાલતા સાધકને શાંતિ, મૌન અને આત્મસંયમને સ્વીકારવાનો ઉપદેશ આપે છે.

1. ધ્યાન અને યોગનો મહત્ત્વ

ભગવાન શ્રી કૃષ્ણ કહે છે કે, યોગી એ છે જે પોતાની ક્રિયા, વ્યસન અને ઈન્દ્રિયોને સંપૂર્ણ રીતે નિયંત્રણમાં રાખે છે. તે પોતાના હૃદયમાં શ્રેષ્ઠ છે, જે પોતાના દેહ, મન અને આત્માને સંયમિત રાખે છે.

શ્લોક

“જયારે યોગી પોતાના મનને સંપૂર્ણ રીતે નિયંત્રિત કરીને યોગનો અભ્યાસ કરે છે, ત્યારે તે અતિ શ્રેષ્ઠ છે.”

આ અર્થ છે કે યોગી એ સખત મહેનત કરીને પોતાની ઈચ્છાઓ અને લાગણીઓને નિયંત્રિત કરવો જોઈએ. આ સાથે, યોગી તન, મન અને આત્માની પરિસ્થિતિમાં સંતુલન અને પરિપક્વતા પ્રાપ્તિ કરે છે.

2. મનના નિયંત્રણ અને આત્મસંયમ

મનનો નિયંત્રણ અને આત્મસંયમ યોગના અભ્યાસમાં એક મહત્વપૂર્ણ તત્વ છે. શ્રી કૃષ્ણ કહે છે કે, જો એક વ્યક્તિ પોતાનું મન નિયંત્રિત કરે છે, તો તે પોતાના સર્વવ્યાપક દ્રષ્ટિકોણ અને ખૂણાને જાણે છે.

શ્લોક

“જેણે મનને કાબૂમાં રાખ્યું છે તે સાચા યોગી છે.”

મન એ સૌથી શક્તિશાળી તત્વ છે, અને જો તેને સંયમિત ન કરવામાં આવે તો તે જીવનમાં અત્યંત વિખૂબીતા અને કઠણાઇ સર્જી શકે છે. પરંતુ જ્યારે મન પર નિયંત્રણ હોય છે, ત્યારે વ્યાવહારિક અને આધ્યાત્મિક જીવન બંનેમાં સંતુલન જાળવવું સરળ બનતું છે.

3. આધ્યાત્મિક યુગ અને ધ્યાન

ધ્યાન યોગ (મેડિટેશન) એ યોગી માટે સૌથી શ્રેષ્ઠ સાધન છે, જે પોતાના મનને એકાગ્ર કરે છે અને આત્મના સત્યને શોધી શકે છે. શ્રી કૃષ્ણ ધ્યાને સમજાવ છે કે, યોગી ક્યારેક વપરાશક, વૈશ્વિક દૃષ્ટિમાંથી વિમુક્ત થઈને પોતાની આંતરિક જગતમાં સ્થિર રહે છે.

શ્લોક

“યોગી એ છે જે પોતાની જાતિ સાથે સંપૂર્ણ રીતે જોડાયેલું હોય છે અને એકાંતના સ્થળે ચિત્તને પ્રફુલ્લિત રાખી, તેમનું ધ્યાન થાય છે.”

શ્રી કૃષ્ણ જણાવે છે કે યોગી પોતાના મનને એકાગ્ર કરી, ધ્યાને જીવે છે. આ સર્વરૂપે પરિસ્થિતિ, પણ તે આત્મજ્ઞાન તરફ આગળ વધે છે.

4. અટકાવ અને સતત અભ્યાસ

આધ્યાત્મિક સાધનામાં, યોગી અને સાધક માટે અભ્યાસ અને પ્રયત્ન અનિવાર્ય છે. શ્રી કૃષ્ણ કહે છે કે, યોગી થોડીવાર માટે દૃષ્ટિ તથા સંયમ માટે પ્રયત્ન કરે છે, પરંતુ ક્યારેય નિષ્ફળતા નહિ માની લે. યોગીનું મન મજબૂત થતું રહે છે અને તે સતત યોગની પ્રવૃત્તિમાં રહે છે.

શ્લોક

“યોગી એ છે જેમણે પોતાના મનોવિરમને કાબૂમાં રાખી છે, અને જેમણે સતત યોગની પ્રવૃત્તિઓમાં નિયમિત અભ્યાસ કર્યો છે.”

5. સાચા યોગી અને ઈશ્વર સાથે જોડાણ

ભગવાન શ્રી કૃષ્ણ યોગી માટે સૌથી વધુ મહત્વપૂર્ણ અભ્યાસ એટલે શ્રેષ્ઠ વૈશ્વિક દૃષ્ટિ ધરાવવી અને તે તમામ વિષયોમાં ભગવાનને શોધી લેવું. ભક્તિ અને યોગ સાથે જોડાઈ, યોગી પોતાના દ્રષ્ટિકોણ, લાગણીઓ અને કાર્યને ઈશ્વર સાથે જોડે છે.

શ્લોક

“જે યોગી પરમાત્મામાં ચિત્તથી મગ્ન રહે છે, તે યોગી સૌથી શ્રેષ્ઠ છે.”

6. આધ્યાત્મિક શ્રેષ્ઠતા અને સમાધિ

આ અધ્યાયના અંતે, શ્રી કૃષ્ણ કહે છે કે યોગી એ શ્રેષ્ઠ છે જે સમાધિની પરિસ્થિતિમાં રહે છે. આ પરિસ્થિતિમાં, તે પોતાની આત્માને પૂર્ણ રીતે અનુભવે છે અને સમગ્ર બ્રહ્માંડમાં પ્રવૃત્તિથી પરિપૂર્ણ છે. યોગી પોતાના ચિત્તના સંપૂર્ણ સ્વરૂપમાં રહે છે.

શ્લોક

“જેઓ યોગથી જોડાયેલા છે, તે યોગી પરમાત્માને પ્રાપ્તિ કરે છે.”

અધ્યાય 6, એટલે “ધ્યાનો યોગ” માં, શ્રી કૃષ્ણ આરંભથી અંત સુધી યોગ અને આત્મસંયમના માર્ગ પર માર્ગદર્શક બને છે. મન અને ઈન્દ્રિયોની એકાગ્રતા, સંયમ, શ્રદ્ધા અને ભક્તિ દ્વારા, વ્યક્તિ પોતાના આત્મને ઓળખી, સુખ, શાંતિ અને આધ્યાત્મિક પ્રગતિ પ્રાપ્ત કરે છે. હોંસલા અને આધ્યાત્મિક કાર્યનો સંકલ્પ મહત્ત્વનો છે.

અધ્યાય 6 ધ્યાનો યોગ – આત્મવિશ્વાસ અને શ્રેષ્ઠતા તરફનો માર્ગ

શ્રીમદ ભગવદ ગીતા, જેને ભારતના દાર્શનિક ગ્રંથ તરીકે ઓળખવામાં આવે છે, માત્ર એક આધ્યાત્મિક પુસ્તક નથી, પરંતુ જીવન જીવવાની ખૂણાની પદ્ધતિઓનો ખજાનો છે. ગીતા ના વિવિધ અધ્યાયોમાં જીવનના વિવિધ પાસાઓ પર પ્રકાશ પાડવામાં આવ્યો છે. ખાસ કરીને અધ્યાય 6, જેને “ધ્યાનો યોગ” (Meditation Yoga) તરીકે ઓળખવામાં આવે છે, મનને કાબૂમાં રાખવાની અને આત્મજ્ઞાન પ્રાપ્ત કરવાની ચાવી આપે છે.

આધ્યાય 6 માં, શ્રી કૃષ્ણ દ્વારા આપવામાં આવતો ઉપદેશ, યોગી અને માનવીને જીવનના ગૂઢ પઠ પર માર્ગદર્શિત કરે છે. આ અધ્યાયમાં, શ્રેષ્ઠ યોગી થવાનું માનીતા, મન અને ચિત્ત પર સંપૂર્ણ નિયંત્રણ મેળવવાનું, અને યોગના ઉચ્ચતમ સ્વરૂપને અપનાવવાનું ઉપદેશ આપવામાં આવે છે.

શ્રીમદ ભગવદ ગીતા : આધ્યાત્મિક સફર પર એક ઊંડો દ્રષ્ટિકોણ

“ધ્યાનો યોગ” એ એવા યોગનો માર્ગ છે જેમાં વિભાજિત મનને એકાગ્રતા, શાંતિ અને નિરંજનતા તરફ લાવવાનો પ્રયાસ થાય છે. આ માર્ગ, આરંભથી અંત સુધી, યોગ્ય અભ્યાસ, શ્રદ્ધા, ધ્યાન અને નિયમિતતા પર આધાર રાખે છે.

1. યોગી એ કોણ છે?

આધ્યાય 6, શ્લોક 6.1 માં, શ્રી કૃષ્ણે કહ્યું:

“જેઓ પોતાના કર્મોથી વિમુક્ત અને આત્મવિશ્વાસથી ભરપૂર છે, તેઓ સચ્ચા યોગી છે.”

મૂળભૂત રીતે, યોગી એ તે વ્યક્તિ છે જે પોતાના મન અને ઈન્દ્રિયોને સંપૂર્ણ રીતે નિયંત્રિત કરે છે. શ્રી કૃષ્ણ કહે છે કે જ્યારે મન અને શરીર પર સંપૂર્ણ સંયમ હોય છે, ત્યારે તે વ્યક્તિ “યોગી” ગણવામાં આવે છે. જો માણસ પોતાના આત્માને ઓળખે છે અને જીવનમાં એકાગ્ર રહે છે, તો તે આત્મજ્ઞાન પ્રાપ્ત કરે છે.

2. મન અને ઈન્દ્રિયોની નિયંત્રણ

મન એ સૌથી શક્તિશાળી તત્વ છે, અને ગીતા ના આ અધ્યાયમાં, શ્રી કૃષ્ણ મનને નિયંત્રિત કરવાની મહત્વતાને સ્પષ્ટ રીતે સમજાવશે છે. શ્લોક 6.4 માં જણાવ્યું છે:

“જેણે મનને કાબૂમાં રાખ્યું છે, તે સાચો યોગી છે.”

આનો અર્થ એ છે કે, જો આપણે આપણું મન, ઈન્દ્રિય અને ભાવનાઓ કાબૂમાં રાખી શકીએ, તો આથી જીવનમાં શ્રેષ્ઠતા પ્રાપ્ત કરી શકાય છે. આવું કરવા માટે નિયમિત ધ્યાન અને આત્મવિશ્વાસની જરૂર છે.

3. યોગ અને ધ્યાન (Meditation)

“ધ્યાન” યોગીનું એક અત્યંત મહત્વપૂર્ણ સાધન છે. શ્લોક 6.10 માં ભગવાન શ્રી કૃષ્ણ કહે છે:

“યોગી એ છે જે પોતાના મનને એકાગ્ર કરી, તે જગ્યા પર એકાંત અને સાનંદતા પામે છે.”

એક યોગી માટે, શાંતિ, તંદુરસ્તી અને મૌન એ તેના આત્મવિશ્વાસ અને આધ્યાત્મિક ઉન્નતિ માટેની ચાવી છે. યોગી પોતાની આંતરિક શ્રધ્ધા અને ભક્તિ સાથે પરમાત્મા સાથે જોડાવા માટે રોજના ધ્યાન અને પ્રેક્ટિસ કરે છે.

4. યોગીનું પૃથ્વી પર શ્રેષ્ઠ સ્થાન

શ્લોક 6.47 માં, શ્રી કૃષ્ણ કહે છે:

“જે યોગી પરમાત્મા સાથે એકતા અનુભવે છે, તે યોગી શ્રેષ્ઠ છે.”

એક સાચો યોગી એ છે જે પોતાને અને પરમાત્માને એકરૂપરૂપે અનુભવે છે. તે માનવીય લાગણીઓ અને ભયોથી મુક્ત રહે છે, અને પોતાના મનમાં સંપૂર્ણ નિરવાણ અને શાંતિ અનુભવતો છે.

5. સતત પ્રેક્ટિસ અને પ્રયત્ન

“ધ્યાન યોગ” ને પૂરી રીતે પ્રાપ્ત કરવા માટે અનંત સંકલ્પ અને અભ્યાસ જરૂરી છે. આ અધ્યાયમાં, શ્રી કૃષ્ણએ યોગી માટે સતત અભ્યાસ અને વિનમ્રતા મહત્વપૂર્ણ હોવાનું જણાવે છે. શ્લોક 6.24 માં, કૃષ્ણ યોગી에게 સતત યોગના અભ્યાસથી જીવનાં દરેક તત્ત્વો પર સંયમ અને શ્રદ્ધાને જીવંત રાખવાનો ઉપદેશ આપે છે.

Bhagavad Gita In Gujarati – શું આ પ્રેક્ટિસ આપણા માટે છે?

“ધ્યાનો યોગ” માત્ર તદ્દન આધ્યાત્મિક પ્રેક્ટિસ નથી, પરંતુ તે આપણાં રોજિંદા જીવનમાં ઉત્કૃષ્ટતા પ્રાપ્ત કરવા માટેનો માર્ગ છે. મનને શાંતિ, નિરંતરતા અને એકાગ્રતા તરફ દોરી જઈ, આ યોગનો અભ્યાસ વ્યક્તિના સ્વાસ્થ્ય, કરિયેર અને વ્યક્તિગત વિકાસ માટે પણ લાભદાયક છે.

જો તમે આપણા આજના વ્યસ્ત અને ખચકાટ ભર્યા જીવનમાં શાંતિ શોધી રહ્યા છો, તો “ધ્યાનો યોગ” એ એક શ્રેષ્ઠ માર્ગ છે. માનસિક આરામ અને આત્મજ્ઞાન મેળવવા માટે ધ્યાને જીવવું એ જીવનની ગુણવત્તાને સુધારવાનો ઉત્તમ માર્ગ છે.

“ધ્યાનો યોગ” એ મન અને આત્માને સંયમિત અને મજબૂત બનાવવાના એક શ્રેષ્ઠ અને પ્રાચીન પદ્ધતિ છે. શ્રી કૃષ્ણના ઉપદેશોથી, આપણે સમજીએ છીએ કે આ યોગ માટેનો અભ્યાસ સતત છે, જેમાં યોગી પોતાના મનને નિયંત્રિત કરીને આંતરિક શાંતિ અને સુખ પ્રાપ્ત કરે છે.

જ્યારે તમે તમારા મન પર કાબૂ મેળવવાનો પ્રયાસ કરો છો, ત્યારે તમને પૃથ્વી પર બધું થોડીક વધારે સ્પષ્ટ લાગે છે. એક યોગી પોતાના મનને અને ઇન્દ્રિયોને એકદમ સુકાન અને નિયંત્રિત રાખે છે, જે અંતે પરમાત્મા સાથે એકતા પ્રાપ્ત થાય છે. “ધ્યાનો યોગ” એ અખંડ અને આત્મવિશ્વાસના માર્ગ પર માર્ગદર્શક છે.

અધ્યાય 1 અર્જુનવિષાદ યોગઅહી વાંચો
અધ્યાય 2 સાંખ્ય યોગઅહી વાંચો
અધ્યાય 3 કર્મ યોગ અહી વાંચો
અધ્યાય 4 જ્ઞાન કર્મસંન્યાસ યોગઅહી વાંચો
અધ્યાય 5 કર્મસંન્યાસ યોગઅહી વાંચો
અધ્યાય 5 ધ્યાન યોગઅહી વાંચો

સારાંશ

“શ્રીમદ ભગવદ ગીતા” ના અધ્યાય 6, જેને “ધ્યાનો યોગ” (Meditation Yoga) તરીકે ઓળખવામાં આવે છે, તે યોગ અને ધ્યાનના મહત્વ વિશેનું એક ઊંડું ઉપદેશ છે. આ અધ્યાયમાં ભગવાન શ્રી કૃષ્ણ, અર્જુનને યોગ અને ધ્યાનના માર્ગ પર વિચાર, ભાવનાઓ અને આત્મજ્ઞાન સુધી પહોંચવા માટે માર્ગદર્શન આપે છે.

1. યોગી અને મનનું નિયંત્રણ

શ્રી કૃષ્ણ કહે છે કે યોગી એ છે, જે પોતાના મન અને ઈન્દ્રિયોને કાબૂમાં રાખે છે. શ્રેષ્ઠ યોગી તે છે, જે પોતાના મનને સતત નિયંત્રિત કરે છે અને દરેક પ્રવૃત્તિમાં આત્મ-વિશ્વાસ ધરાવે છે. “ધ્યાનો યોગ” માં, યોગી એકાગ્રતા, મૌન અને શાંતિ સાથે પોતાના ચિત્તને પરફેક્ટ બનાવવા માટે દૃઢ સંકલ્પ કરે છે.

2. મન અને ઈન્દ્રિયોને કાબૂમાં રાખવું

“ધ્યાનો યોગ” ના માર્ગ પર, મન એ સૌથી મોટો અવરોધ છે. શ્રી કૃષ્ણના ઉપદેશ પ્રમાણે, યોગી માટે મનનો સંયમ અનિવાર્ય છે. જેમ જેમ મન એકાગ્ર રહે છે, તે તે વ્યક્તિને શાંતિ અને પરમાત્મા સાથે જોડાવાનો માર્ગ આપે છે.

3. ધ્યાન અને મેડિટેશનનો મહત્ત્વ

“ધ્યાનો યોગ” માં ધ્યાન એ મુખ્ય સાધન છે, જે દ્વારા મનને એકાગ્ર અને શાંતિમય બનાવવામાં મદદ મળે છે. યોગી પોતાની આંતરિક દુનિયામાં સંયમ અને મૌનથી પરમાત્મા સાથે એકતા અનુભવે છે.

4. શ્રેષ્ઠ યોગી – એકતા અને આનંદનો અનુભવ

શ્રી કૃષ્ણ કહે છે કે શ્રેષ્ઠ યોગી એ છે, જે પોતાના મનને એક પરમ અનંદના સ્તરે લઈ જાય છે અને બધા જીવજંતુઓમાં પરમાત્માનું દર્શન કરે છે. આ યોગી દુનિયાની તમામ પરિસ્થિતિઓમાં શાંતિ અને સંયમથી જીવે છે.

5. યોગીનો અધ્યાત્મિક અભ્યાસ અને શ્રદ્ધા

“ધ્યાનો યોગ” એ એક અનુસરવાનું માર્ગ છે, જ્યાં વ્યક્તિ સતત પોતાના મન અને શરીર પર નિયંત્રણ લાવવાની કોશિશ કરે છે. યોગી ના જીવનમાં સંયમ, શ્રદ્ધા, અને નિયમિત અભ્યાસ મહત્વપૂર્ણ છે.

“ધ્યાનો યોગ” એક આધ્યાત્મિક પ્રેક્ટિસ છે, જે માણસને શાંતિ, સંતુષ્ટિ અને આત્મજ્ઞાન સુધી પહોંચાડી શકે છે. આ અધ્યાયમાં, શ્રી કૃષ્ણ યોગી માટે પોતાના મન, ભાવનાઓ અને ઈન્દ્રિયોને સંયમિત રાખી પરમાત્મા સાથે એકતા અનુભવનાર ઉત્તમ માર્ગદર્શક છે. યોગી માટે શ્રેષ્ઠ દૃષ્ટિકોણ એ છે કે, દુનિયાની બધી પરિસ્થિતિઓમાં, પરમાત્માના દર્શનમાં એકતા અને અનંદનો અનુભવ કરવો. “ધ્યાનો યોગ” એ મન, આત્મા અને શારીરિક સુખ માટેના શ્રેષ્ઠ સાધનો પર એક માર્ગદર્શિકા છે.

Leave a Comment